Bij het vallen der avond | # 3.31

De zomer is gearriveerd en de wurggreep waarin de overheid het land heeft gehouden wordt langzaam maar zeker losgelaten. Velen zijn ervan overtuigd dat wij ons in de staart van de coronacrisis bevinden, dat het einde nu toch écht in zicht in en dat de crisis en repressie van de afgelopen anderhalf jaar spoedig nog slechts een herinnering zullen zijn die met de dag verder weg raakt. En dat alles misschien wel ondanks gemaakte fouten in het beleid, maar toch echt dankzij de massale vaccinaties.

Anderen durven dat te betwijfelen. Zij betwijfelen hoe lang de versoepeling zal voortduren (voor welke variant moeten we komend seizoen bang zijn?), maken zich zorgen over welke maatregelen nooit meer zullen verdwijnen (heeft u al eens ingelogd op mijn.rivm.nl?) en zijn aanzienlijk minder overtuigd door de vaccinatiepropaganda dan hun vakantiebeluste landgenoten (als er geen langetermijneffecten zijn, dan is het vaccin toch ook niet effectief?).

Sven deelt zijn overpeinzingen aan het kampvuur en maakt van de gelegenheid gebruik om, in het schemerlicht van een ongewisse toekomst, het glas met u te heffen.