Ezaz: Zij zagen het niet aankomen: 1933 – 1940

Het Andere Nieuws is lid van de Vereniging voor Vrije Journalisten. Binnen de VVJ hebben we afgesproken dat ieder op zijn eigen website aandacht schenkt aan de andere leden binnen de vereniging. Zo krijgt ieder de beschikking over een breder, en wellicht ander, publiek en krijg jij blogs, artikelen en video’s te zien die je anders wellicht niet tegen was gekomen. Zo helpen we elkaar.

In deze categorie vind je dus artikelen en video’s van andere Vrije Journalisten. Soms zullen we een introductie van een artikel plaatsen en kun je verder lezen op de site van de betreffende collega. Onderaan de post wordt altijd de link naar het originele artikel geplaatst.

We wensen je veel plezier bij onze collega’s!

–

Ze konden het zich niet voorstellen, maar sluipenderwijs in een tijdsspanne van amper 7 jaar verdween de vrijheid en groeide de tirannie. Een volk dat voortdurend in verwarring werd gebracht met schijngevaren (het Jodendom of de communisten) zag de overheid veranderen in een machtscentrum die van waarheid leugens maakte en van leugens waarheid. Critici werden eerst het zwijgen opgelegd, toen opgepakt en later vermoord. Wie het zag aankomen, pakte zijn koffers. Maar de meesten groeiden mee in de tirannie, tilden de rechterarm op. Een staat van zijn, die zo onvoorstelbaar was, dat het niet werd geloofd. We lezen hoofdstuk 13 uit een boek uit 1955. Elke vergelijking die u ziet met de huidige tijd is verboden.

Voorwoord

Milton Sanford Mayer, journalist en opvoeder, was vooral bekend door zijn langlopende column in het tijdschrift The Progressive. Mayer, opgevoed als hervormde Jood, werd geboren in Chicago als zoon van Morris Samuel Mayer.
In 1955 publiceerde hij het boek ‘They thought they were free: the Germans’. Het boek is een studie over het leven van een groep gewone Duitsers onder het Derde Rijk.

Misschien dat u na het lezen denkt dat het over deze tijd gaat, een tijd van toenemende repressieve wetten, censuur en onnavolgbare vrijheidsbeperkende maatregelen. Die vergelijking is aan u. U als lezer weet dat elke vergelijking met de situatie in het Duitsland van 1933 – 1940 inmiddels ‘verboden’ is. Mocht u toch parallellen zien, dan berust dat op puur toeval of uw eigen fantasie.
Onderstaande is een bewerking van hoofdstuk 13 van voornoemd boek.

Niemand die het opmerkte

Langzaam groeide de kloof tussen regering en het volk, de geregeerden. Het ging langzaam, heel langzaam. Er kwamen steeds nieuwe wetten en wetjes bij. De meesten hadden er geen last van. Misschien anderen, die zij niet kenden. Maar zelf, nee.
Er gebeurde veel tegelijk. Elke keer leek een nieuw probleem, een nieuwe crisis of vijand op te duiken. Er was geen tijd om over de grote lijnen na te denken. De onnavolgbare acties van de overheid hielden mensen dag-in-dag-uit bezig. Er bleef geen tijd om te filosoferen. Het was overeind blijven in een roerige tijd.

Wat hier gebeurde was de geleidelijke gewenning van het volk, beetje bij beetje, aan het geregeerd worden bij verrassing; aan het ontvangen van beslissingen die in het geheim werden beraadslaagd; aan het geloof dat de situatie zo ingewikkeld was dat de regering moest handelen op basis van informatie die het volk niet kon begrijpen, of zo gevaarlijk dat, zelfs als het volk het wel kon begrijpen, het niet kon worden vrijgegeven omwille van de nationale veiligheid.

Het was een tijd van verwarring en verdeling tussen mensen, familie en collega’s. Er was een grote aanhang. Zij zagen naast de ‘gevaren’, ook voordelen. Anderen maakten zich zorgen, waarschuwden hun omgeving. Hun boodschap kwam niet aan, want, waren deze onheilbrengers geen paniekzaaiers? De regering had toch het beste met het land en volk voor?

Deze scheiding van regering en volk, deze verbreding van de kloof, vond zo geleidelijk en zo onmerkbaar plaats, elke stap vermomd (misschien niet eens opzettelijk) als een tijdelijke noodmaatregel of geassocieerd met echte patriottische trouw of met echte sociale doeleinden. En alle crises en hervormingen (ook echte hervormingen) hielden het volk zo bezig dat het niet zag hoe langzaam het hele regeringsproces steeds verder weg kwam te staan.

Dit artikel is geschreven door de redactie van EZAZ, het volledige artikel staat hier:

Zij zagen het niet aankomen: 1933 – 1940