“Ik kijk het nog even aan” – Ad Nuis met Nippy Noya

Fotograaf Ad Nuis in gesprek met muzikant Nippy Noya (1946 ), zoon van een Japanse officier en een verpleegster uit Sulawesi. Toen de atoombom op Hiroshima viel, is hij uit liefde gemaakt. “Als het een zoon wordt moet hij Nippy heten, naar Nippon” had zijn vader, die hij fysiek nooit gekend heeft, gezegd. Hij wilde een sterretje nalaten in Indonesië.

Zijn vader gaat terug naar Japan. Zijn moeder blijft achter in Indonesië. Vanaf baby heeft de Molukse familie Noya op hem gepast. Als hij 5 jaar is, vertrek hij met zijn Pappie en Mammie – zoals hij zijn pleegouders inmiddels noemt – naar Nederland.

Een gesprek over trauma’s en trommelen, discriminatie en drugs, kind van de vijand en valse beloftes, showbusiness en “kwala”, demonstreren en vaccineren.

“Ik kijk het nog even aan.”