Oorlog Oekraïne maakt oude Europese geesten wakker

We dachten na de gruwelijkheden van de Tweede Wereldoorlog oorlog in Europa achter ons gelaten te hebben. Maar de Joegoslavië-oorlog en de langdurige Amerikaanse bombardementen op Servië wekten het continent uit haar droom. De val van de Berlijnse Muur leidde maar tot een kortstondig moment van gelukzaligheid. Met de oorlog in Oekraïne is het ‘vredesproject’ Europa in een nachtmerrie belandt. Oude geesten worden weer wakker. Gestolde vereffeningen van rekeningen en gebiedsaanspraken herleven. De Doos van Pandora staat weer wagenwijd open en ons continent vervalt weer in oude gewoonten: media die propaganda vóór oorlog verspreiden en politici die voor meer wapens pleiten.

Weer Duits-Russische oorlog

Niets is wat het lijkt. Verkocht als oorlog van Rusland tegen Oekraïne blijkt dit hete conflict een reeks van doelen te dienen en van meerdere partijen. Een telefoontje van president Biden naar zijn Duitse ambtsgenoot kanselier Scholz was genoeg om 40 ‘Marder-type armored personnel carriers’ en een Patriot raketafweersysteem voor Oekraïne los te peuteren. Bovendien kort voor de dag waarop Orthodoxe Oekraïners Kerstmis vieren en Rusland een eenzijdig staakt-het-vuren had afgekondigd. De Russische ambassade in Berlijn reageerde direct: “Wij veroordelen dit besluit ten zeerste en beschouwen het als een verdere stap in de richting van de escalatie van het conflict in Oekraïne. Het is vooral cynisch dat dit werd besloten kort voor de orthodoxe kerst, die in de christelijke wereld zeer wordt vereerd, en tegen de achtergrond van het staakt-het-vuren dat eenzijdig door de Russische president in deze context werd afgekondigd.”

De ambassade voegde eraan toe dat Duitsland onder grote druk moet zijn gezet door de VS. “Met dit besluit van Berlijn wordt het steeds duidelijker dat de Bondsrepubliek en het collectieve Westen geen belang hebben bij het zoeken naar een vreedzame oplossing voor het conflict. Als gevolg van hun inspanningen werd Oekraïne de facto veranderd in een militair oefenterrein en het Oekraïense volk werd geïnstrumentaliseerd om geopolitieke doelen van het Westen te bereiken, wat de vijandelijkheden verlengt en zinloze slachtoffers en vernietiging veroorzaakt. De beslissing van Berlijn om zware wapens te leveren aan het regime in Kiev zal ernstige gevolgen hebben voor de Duits-Russische betrekkingen.” (Bron)

Duitsland is in de tang genomen. Haar door het oorlogsverleden zo beladen relatie met Rusland, dat met de val van de Berlijnse Muur een nieuwe positieve inhoud kreeg, is nu weer diepgaand verstoord. Steeds meer Duitse critici zien geen enkele reden voor Duitsland om een niet-NAVO-land, door-en-door corrupt en haar eigen Russische bevolking terroriserend, te ondersteunen en daarmee in een direct conflict met Rusland te komen. Bovendien zullen die paar extra tanks of luchtafweergeschut Rusland niet op de knieën dwingen. Onderstaande film, een van een serie van vijf Russische documentaires, gaat over de Tweede Wereldoorlog.

Deze eerste film heet “The Fiery Arc”. Het vertelt over de strijd op bij Koersk in de zomer van 1943, die na veel bloedvergieten en materieel verlies door de Russen werd gewonnen. Rusland heeft pijnlijke herinneringen aan Duitsland. De handelsbetrekkingen tussen beide landen, zoals met de levering van gas, leek weer een duurzame vrede in te luiden. Maar die mocht er van de VS niet komen. Op 22 juni 1941 viel Duitsland de voormalige Sovjet-Unie op een breed front aan tussen de Oostzee en de Karpaten met meer dan drie miljoen soldaten, 3.600 tanks en 600.000 motorvoertuigen. Daarnaast waren er 600.000 mannen uit de geallieerde staten Hongarije, Roemenië, Finland, Slowakije en Italië. Het resultaat is bekend: de nederlaag van de Duitse Wehrmacht en de blijvende vernietiging van Duitsland.

De Tweede Wereldoorlog: de uitgelokte oorlog

De geschiedenis van het ontstaan van de Tweede Wereldoorlog is nog steeds onderwerp van onderzoek en debat. Immers, hoe kon een mislukte schilder uit Oostenrijk zo machtig worden dat hij Duitsland in directe confrontatie met de Sovjet-Unie kon brengen? Ook hier geldt: follow the money.

Volgens de Canadese onderzoekswebsite Global Research zijn het vooral westerse partijen geweest die de opkomst van Hitler mogelijk hebben gemaakt. “De hele vooroorlogse geschiedenis van Duitsland toont aan dat de levering van het “noodzakelijke” beleid werd bevorderd door de financiële onrust, waarin de wereld werd ondergedompeld in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. De belangrijkste structuren die de naoorlogse ontwikkelingsstrategie van het Westen definieerden, waren de centrale financiële instellingen van Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, de Bank of England en het Federal Reserve System (FRS) – en de bijbehorende financiële en industriële organisaties die werden opgezet als een middel om absolute controle te vestigen over het financiële systeem van Duitsland en zijn vermogen om politieke processen in Centraal-Europa te beheersen.“ “Om deze strategie uit te voeren, werden de volgende fasen overwogen:

• 1919 tot 1924 – voorbereidingen om de grond voor massale Amerikaanse financiële investeringen in de Duitse economie mogelijk te maken;
• 1924 tot 1929 – de basis leggen voor controle over het financiële systeem van Duitsland en financiële steun voor het nazisme (“nationaal-socialisme”);
• 1929 tot 1933 – provoceren en ontketenen van een diepe financiële en economische crisis en ervoor te zorgen dat de nazi’s aan de macht komen;
• 1933 tot 1939 – financiële samenwerking met de Nazi-regering en steun voor haar expansionistische buitenlands beleid, gericht op het voorbereiden en ontketenen van een nieuwe Wereldoorlog.”

We kunnen dus stellen dat de Tweede Wereldoorlog niet ‘zomaar’ ontstond omdat een schreeuwlelijk uit buurland Oostenrijk het machtige, maar door de Eerste Wereldoorlog zwaar gehavende Duitsland, opnieuw in een oorlog kon slepen. De oorlog was vooral een Duits-Russische oorlog. De Engelse en Amerikaanse financiers lieten met deze oorlog twee vijanden dan wel concurrenten, elkaar vernietigen. De Russische Revolutie had tot onteigening van Engelse en Amerikaanse bedrijven geleid. Duitsland was ondanks de oorlogsschade van de Eerste Wereldoorlog toch nog de machinekamer van Europa. Door hen tegen elkaar op te zetten werden beide landen in duistere tijden gestort. Rusland verloor maar liefst 26 miljoen militairen en burgers. Met de Marshallhulp werd Duitsland er weer bovenop geholpen, maar wel op Amerikaanse voorwaarden. Het zou het Amerikaanse leger definitief op haar grondgebied krijgen. Het land moest als buffer dienen tegen het ‘rode gevaar’. De wederopbouw van Duitsland betekende ook blijvende Amerikaanse invloed. Het was ‘Building-Back-Better’ zonder dat die term toen werd gebruikt.

De nieuwe aanval op twee concurrenten/vijanden: Duitsland en Rusland

De ontwikkeling van een Europese Unie en een dito munt, de Euro, beviel de Amerikanen geenszins. De munt lokte leiders als van Libië, Moammar Mohammed al-Qadhafi en van Irak, Saddam Hoessein, om hun olie niet in Amerikaanse dollars te laten betalen maar in de Europese Euro. Met beiden liep het niet goed af. Massale bombardementen van de VS en het VK wierpen de landen terug in totale chaos. Vele honderdduizenden burgers en militairen lieten het leven. De PR-machine van de VS zorgde telkens weer voor het juiste narratief met bijbehorende beelden. Iets met dictatuur en massa-vernietigingswapens. Embedded journalism en propagandazender CNN vervingen kritische journalistiek.

Critici van de Europese eenwording hadden ongemerkt een machtige bondgenoot: de VS. Alleen een verdeeld en onderschikt Europa kan door de VS naar wens worden bespeeld.

De aanslag op de gasleiding Nord Stream II kwam voor velen als een verrassing. Toch had deze aanslag een voorgeschiedenis. Al in 2015 vond het Russische gasbedrijf Gazprom explosieven bij de pijpleiding.

Vier jaar later, in december 2019, moest het Zwitserse bouwbedrijf ALL SEAS onder hevige Amerikaanse druk de aanleg van Nord Stream II afbreken, nog slechts enkele tientallen kilometers van de Duitse aanlandplaats. Een Russisch bedrijf besloot het laatste stuk af te maken waarmee de pijpleiding in gebruik kon worden genomen. Het hoofd van een Russische tak van Nord Stream 2 AG klaagde in 2021 over de gerichte verstoring van bouwwerkzaamheden door civiele en militaire schepen. “We hebben het over duidelijk geplande en voorbereide provocaties door het gebruik van zowel visserij- als militaire schepen, onderzeeërs en vliegtuigen met als doel de uitvoering van een economisch project te belemmeren“, zei Andrei Minin, hoofd van Nord Stream-afdeling.

De intimidaties waren afkomstig van Polen die haar aanwezigheid later niet ontkende maar zei dat: “de veiligheidsafstand in acht is genomen en alles correct verliep“. Ook gaf Polen toe dat vliegtuigen van de Poolse marine regelmatig patrouillevluchten boven de Oostzee uitvoerden, maar alles via de regels verliep. Je kunt stellen dat de economische oorlog tegen Duitsland toen al van start was gegaan. Later zou blijken dat de Polen en Amerikanen aan een nieuwe pijpleiding werkten die toen bijna af was.

Al deze verstoringen konden niet verhinderen dat de Nord Stream pijpleiding aan land kwam en Duitsland de gaskraan had kunnen opdraaien. De Duitse keuringsautoriteiten staken daar echter een stokje voor; de leiding zou nog niet voor gebruik zijn goedgekeurd. Het leidt geen twijfel dat Duitsland massief door de Amerikanen onder druk is gezet.

Vanaf het begin was de Poolse, maar ook de Oekraïense regering bezorgd dat Russisch aardgas door deze Nord Stream pijpleiding niet langer over hun grondgebied zou blijven stromen – zoals het tot nu toe heeft gedaan via de Yamal-Europa-pijpleiding. Naast hoge inkomsten betekende dat gasleveranties via Polen en Oekraïne, een mogelijkheid om zowel Rusland als Duitsland te chanteren. Op zowel Polen als Oekraïne hebben de Verenigde Staten grote invloed, politiek en militair.

September 2022 vond de aanslag plaats op de Nord Stream pijpleiding. Vooralsnog is onduidelijk of de dubbel uitgevoerde leidingen, zowel van Nord Stream I als II in hun geheel onbruikbaar zijn. Maar het signaal is helder: de VS tolereren geen gesputter meer van de Duitsers: de relatie met Rusland moet afgelopen zijn, het gas komt voortaan uit de VS of uit door de VS gecontroleerde staten als Polen en Oekraïne. In dezelfde week als de aardgasleiding Nord Stream werd opgeblazen, werd een andere leiding in gebruik genomen: de Baltic Pipeline. Deze leiding pompt gas uit Noorwegen via Denemarken naar Polen. Met de aardgasleiding via Polen verkrijgt Polen macht over zijn aartsrivaal Duitsland en de VS hebben via Polen daar weer invloed op.

En zo veranderde de geo-politieke situatie op het gebied van energielevering in één enkele week. Duitsland was onttroond als zelfstandige industriestaat en Europa verloor haar machinekamer. De gaskraan wordt vanaf nu in Washington bediend. Met het stopzetten van gas uit Rusland werd Duitsland voor grote energie-intensieve bedrijven ongunstig als Standort. Het Duitse vestigingsnadeel als gevolg van de door het opblazen van de gasleiding Nord Stream geëxplodeerde energieprijzen, biedt de VS de mogelijkheid om Duitse bedrijven te strikken om naar de VS te komen.

Met gerichte kredietondersteuning aan Duitse bedrijven probeert ze Duitsland van haar grote industrieën te beroven. Tegenover dalende inkomsten van de Duitse staat staan enorme uitgaven. Alleen al in 2022 ontving Duitsland bijna 1,5 miljoen migranten (bron) en er is geen einde in zicht aan de vluchtelingenstroom. Daarmee kwamen in 2022 1,5 maal zoveel immigranten naar Duitsland als in het problematische jaar 2015, toen er tegen 1 miljoen immigranten het land binnenkwamen. Met de €100 miljard (via een lening op de kapitaalmarkt) die Duitsland aan overwegend Amerikaanse wapens zal besteden, stevent het tot voor kort rijke land af op een herhaling van haar crisisjaren van de vorige eeuw.

Hernieuwde Poolse aspiraties

We kennen de geschiedenis van Polen als slachtofferstaat dat in een groot deel van de 19e eeuw als staat niet bestond. Na het Congres van Wenen (1815) werd Polen verdeeld over Pruisen, Rusland en Oostenrijk. Het land is echter verre van alleen slachtoffer van de Sovjet-Unie en NAZI-Duitsland. Terwijl de Eerste Wereldoorlog vooral aan België wordt gekoppeld, vocht het land op talrijke fronten oude conflicten uit. Kort na het formele einde van WW I in 1918 begon de Pools-Oekraïense oorlog, de Sovjet-Poolse oorlog (waarbij Polen 200 km Rusland aan Polen toevoegde), de Pools-Litouwse oorlog. Dan hebben we het nog niet over andere Europese oorlogen zoals de Grieks-Turkse oorlog, de Hongaars-Roemeense oorlog en de oorlog van Turkije tegen de Armeense bevolking.

Maar Rusland laat zich niet zo makkelijk innemen. We kennen de twee pogingen van achtereenvolgens Napoleon dat met een Europees leger de veldtocht naar Moskou ondernam. Maar Napoleon kwam nooit in Moskou aan. Ook de NAZI’s moesten ervaren dat zelfs een leger van duizenden tanks en 3 miljoen manschappen de Russen er niet onder kon krijgen.

De opsomming illustreert hoe een oorlog talrijke andere kan uitlokken. Meestal ontstaan ze als gevolg van lang sluimerende bevroren conflicten. En daar zit het Europese continent vol mee. Een van de bevroren conflicten betreffen de herstelbetalingen voortkomend uit de Tweede Wereldoorlog. Polen gesteund door de VS en haar grote troepenmacht in Polen, rakelt momenteel weer de herstelbetalingen van Duitsland aan Polen op.

Op 4 oktober 2022 – een dag nadat de Poolse regering een diplomatieke nota met haar eisen naar Berlijn had gestuurd – wees Bondsminister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock deze Poolse claim voor herstelbetaling echter ondubbelzinnig af. De reactie van het Poolse Ministerie van Buitenlandse Zaken volgde onmiddellijk: “de Poolse regering zal haar inspanningen voortzetten om de kwestie van de schulden die voortvloeien uit de Duitse agressie en bezetting in 1939-1945 te regelen.”

Nu wil Warschau de druk op Berlijn verhogen. Daartoe wendde het Poolse Ministerie van Buitenlandse Zaken zich tot de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, Antonio Guterres, met een verzoek om ondersteuning van de schadeclaim tegen Duitsland. Daarnaast werd de Secretaris-Generaal van UNESCO, Audrey Azoulay, uitgenodigd in Warschau. Bovendien kondigde de Poolse onderminister van Buitenlandse Zaken Arkadiusz Mularczyk (een lid van de regerende partij ‘wet en rechtvaardigheid’) een reis aan naar de Verenigde Staten, waar hij bondgenoten in het Congres en de Senaat wil winnen voor de schadeloosstellingsclaim. Ook eist Polen dat de bevolking in Duitsland moet worden geïnformeerd over de “gerechtvaardigde” eisen van Polen. Volgens Mularczyk voeren de Duitsers “geen Vriendschappelijk beleid ten opzichte van Polen, willen ze hier hun invloedssfeer vestigen en Polen als een vazal behandelen.“

Pools Oekraïne

De grenzen binnen Europa, zoals op meerdere continenten, lijken van elastiek. Door alle eeuwen heen zijn door oorlogen vrijwel alle grenzen op dit onrustige continent meermaals verschoven. Bovenstaande video toont dit op illustratieve wijze aan. We laten hem in 1614 beginnen, een tamelijk willekeurige datum omdat de kaart er elk decennium weer anders uitziet. Toch is de keuze voor de 17e eeuw niet helemaal willekeurig. Vanaf dat moment zien wij de enorme uitbreidingen van Polen. Ook veroverde Polen Russische gebieden. Tussen 1609-1618 voerde Polen onder leiding van de Poolse koning Sigismund III Vasa een grootschalige aanvalsoorlog tegen Rusland. Pas op 4 november 1612 werd Moskou bevrijd van de Poolse bezetting. Deze historische gebeurtenis wordt sinds 2005 in Rusland gevierd in opdracht van President Poetin – als een afzonderlijke herdenkingsdag.

Ook later in de geschiedenis zou Polen Rusland niet met rust laten. In 1993 deed het voormalige Poolse staatshoofd, generaal Wojciech Jaruzelski, over de aanval van Polen op Rusland in 1920, een opmerkelijke getuigenis:

“De oorlog van 1920 tegen Sovjet-Rusland was als succesvol beschouwd (terwijl in Rusland op dat moment een burgeroorlog gaande was), omdat Polen de oostelijke grens had bezet en deze ca. 200 kilometer naar het oosten opschoof en zo het zogenaamde “Oost-Polen” veroverde. Van de 12 miljoen inwoners (van dat gebied, red.) verklaarden slechts 1,5 miljoen zich als Polen in de Poolse volkstelling van 1936. Wij zijn een macht. We zijn een groot land. Niemand zal ons iets afnemen.“

De Poolse harde lijn tegen de Russische invasie, door Rusland steevast ‘Special Militairy Operation’ genoemd, komt dus niet van ver. Beide landen hebben in de geschiedenis al diverse malen elkaars gebied via oorlog toegeëigend. De vice-premier Mariusz Błaszczak, die tevens de Poolse minister van Defensie is, deed onlangs een beroep op Duitsland om Duitse Leopard-tanks voor de oorlog in Oekraïne beschikbaar te stellen. Błaszczak schreef: “de Duitsers hebben ons verzoek om toestemming om Leopard 2-tanks over te brengen naar Oekraïne al ontvangen.” Błaszczak voegde eraan toe: “Ik doe ook een beroep op de Duitse kant om zich aan te sluiten bij de coalitie van landen die Oekraïne ondersteunen met Leopard 2-tanks. Dat is onze gemeenschappelijke zaak, want de veiligheid van heel Europa staat op het spel.“

Inmiddels wordt duidelijk dat ook de Hongaarse minderheid in het zuiden van Oekraïne dezelfde vernederingen ondergaan als de Russische minderheid in het oosten. Ook zij zien dat de overheden voor hen alleen nog in het Oekraïens aanspreekbaar zijn. Onderwijs, gezondheidszorg en media mogen alleen nog het Oekraïens als taal voeren. Ook worden leden van deze minderheid bij voorrang ‘uitgenodigd’ (via intimidatie en directe benadering op straat) om in het leger te gaan. Het betekent vrijwel zeker hun dood. Premier van Hongarije Viktor Orban heeft zijn bezwaren geuit tegen deze gang van zaken. Orban kan echter niet meer op veel steun in zijn land rekenen. Het sentiment in Hongarije is ook anti-Rusland. Velen weten nog van de Sovjet-inval in 1956. (bericht UK Column)

De ontketende oorlog in Oekraïne gaat Europa opnieuw in vuur en vlam zetten en de grenzen wederom verschuiven. De prijs voor deze onvoorstelbare kamikaze-politiek van NAVO en EU-landen zal vernietiging en dood van vele tienduizenden betekenen. Sommigen stellen dat alleen al in Oekraïne 125.000 doden zijn gevallen.

Het Duitse trauma

Ook in Duitsland zullen oude sentimenten loskomen. Het symbolische aantal van 14 Leopardtanks die het land levert, zijn een signaal dat het Duitsland geen directe oorlog wil en al helemaal niet met het land dat 26 miljoen mensenlevens offerde om NAZI-Duitsland te verslaan. Dat Duitsland door de VS, via Polen, gedwongen wordt om weer met tanks met Rusland in oorlog te komen is een regelrecht trauma voor veel Duitsers. De slachting die de NAZI’s in de Sovjet-Unie hebben aangericht is door beide landen niet vergeten.

Als Duitsland met 9 buurlanden als Centraal-Europese macht onrustig wordt, zal het ook Nederland niet meer onberoerd laten. Nog los van een mogelijke aanval van Rusland op het Brabantse Volkel waar de VS in december vorig jaar nieuwe krachtige kernwapens afleverde en die onder Amerikaanse commando staan.

Het is aannemelijk dat Polen er niet op uit is om Oekraïne te helpen. De anti-Russische houding van de Poolse politiek met steun van de VS is eerder een drijfveer. Ook moet rekening worden gehouden met het feit dat Polen aast op het westen van Oekraïne, dat zij ooit als Pools-Litouwse Gemenebest in bezit had. De EU zal deze mogelijke ambitie goed uitkomen. Immers op deze wijze zou een groot deel van Oekraïne bij de EU en NAVO komen. Het oostelijke deel van Oekraïne zou dan nieuw Russisch territorium worden of blijven.

De hele strijd om Oekraïne heeft weinig van doen met ‘democratie en vrijheid’ van het land. Het land wordt kapotgeschoten, haar volk in doffe ellende gestort voor westerse geo-politieke ambities, niet uit humane overwegingen. Politici die juichen bij meer oorlogsmaterieel naar Oekraïne moeten zich realiseren dat zij mede verantwoordelijk zijn voor de meer dan 1.000 doden die per dag in Oekraïne vallen. Zolang deze juichende politici hun eigen zoons en dochters niet naar het front sturen, of zelf gaan, zou enige terughoudenheid in oorlogstaal gepast zijn.

Het Amerikaanse boodschappenlijstje is helder: breek Rusland en Duitsland en trek Europa weer dichter bij de VS. Oekraïne moet daar hevig voor bloeden. Ondertussen kraaien de westerse media dat deze oorlog een gerechtvaardigde oorlog is. Met meer dan 1.000 doden per dag aan Oekraïense kant, kan er maar één uitweg zijn: acute wapenstilstand en onderhandelen. Gebeurt dat niet, dan gaat de Europese Doos van Pandora weer open en zal het continent weer een brandhaard zijn van talrijke oorlogen om openstaande rekeningen uit het verleden te vereffenen.

–