‘Wet verplaatsing bevolking’ bedreigt woonrecht burgers

Nieuwe onrust is ontstaan over het verlengen van de werking van een tweetal artikelen van de ‘Wet verplaatsing bevolking’. In een toelichting schrijft het kabinet dat het opvangen van ontheemden uit Oekraïne een humanitaire verplichting is. Mensen die het conflict in Oekraïne ontvluchten, krijgen bescherming in Nederland, zo de regering. Uitvoering van de volledige wet zal echter gevolgen hebben die alleen in oorlogstijden denkbaar zijn: de vordering van (een deel van) de eigen of huurwoning voor opvang van Oekraïense vluchtelingen.

Begrijpelijke onrust over ‘oorlogswet’

Opnieuw is onrust is ontstaan over het verlengen van de werking van een tweetal artikelen van de ‘Wet verplaatsing bevolking. Met deze artikelen, die als noodwet is bedoeld, krijgen burgemeesters vanuit het rijk verstrekkende verplichtingen en bevoegdheden om “ontheemden uit Oekraïne” hoe dan ook passend onderdak te verschaffen.

De toelichting meldt verder: “De toestroom van ontheemden uit Oekraïne is dermate hoog dat Nederland niet in staat is aan hen binnen de bestaande structuren (nood)opvang te bieden. Daarom is begin maart 2022 al aan de burgemeesters gevraagd de noodzakelijke opvang te realiseren, waarbij de voorzitter van elke veiligheidsregio op grond van de Wet veiligheidsregio’s een coördinerende rol vervult. Er is immers sprake van een landelijke crisis ten aanzien van de opvang van ontheemden uit Oekraïne, die elke gemeente en veiligheidsregio kan raken, en daarmee is er ook een crisis van meer dan plaatselijke betekenis. Deze crisis is inmiddels tevens uitgegroeid tot een buitengewone omstandigheid die afwijking van bestaande structuren noodzakelijk maakt om deze het hoofd te bieden.”

Kern is dat de burgemeesters extra bevoegdheden krijgen om gebouwen te vorderen en mensen gedwongen te verplaatsen. Burgemeester Bruls van Nijmegen en hoofd Veiligheidsregio’s, nooit vies van paniek veroorzakende uitspraken, zei in De Gelderlander van 10 maart 2021.: “Het wordt heel lelijk, het zal echt vervelend worden. Er gaat gedoe komen, er komen problemen, het wordt echt ugly“. Je zou denken van deze burgemeester voorkennis had van datgene dat nog niet gaande was: een grote stroom Oekraïeners die een veilig heenkomen zouden gaan zoeken.

De regering acht activering van verdergaande noodbevoegdheden, “waarbij ook grondrechten in het geding zijn, op dit moment nog niet proportioneel“. De toelichting geeft aan dat “indien de omstandigheden daar om vragen, kan dit echter opnieuw gewogen worden“. De burgemeester zal dus zelf een inschatting moeten maken van de lokale omstandigheden en mogelijkheden en daarbinnen de opvang realiseren, met inachtneming van de richtlijnen of aanwijzingen van de Minister van Justitie en Veiligheid. Dit om “zo spreiding over Nederland mogelijk te maken, of de bevoegdheid om het gebruik van panden te vorderen“.

Koude Oorlog wet

De Wet verplaatsing bevolking is geen nieuwe wet, hij dateert al uit 1952. Al zo kort na afloop van de Tweede Wereldoorlog liepen de spanningen tussen het Westen en de toenmalige Sovjet-Unie al zo hoog op, dat voor een atoomoorlog werd gevreesd. Het deed Amsterdam in 1958 besluiten de ambtenaar Hein Siedenburg, die in zijn eentje het mysterieuze Bureau Verplaatsing Bevolking van de gemeente runde, de opdracht te geven een evacuatieplan te schrijven voor de 800.000 inwoners van de stad. Siedenburg werkte twee jaar in het diepste geheim aan het plan. Het zou echter nooit ten uitvoer worden gebracht. Bij nader inzien zag men geen nut de bevolking bij een atomaire aanval te verplaatsen; want waar breng je de bevolking in dat geval veilig naar toe?

Op dit moment zijn twee artikelen van de Wvb in werking:

• Artikel 2c: Deze wet is tevens van toepassing op volksverplaatsingen op grote schaal, welke niet het gevolg zijn van een last tot verplaatsing.
• Artikel 4.1 De burgemeester is, voorzover uit deze wet niet het tegendeel blijkt, in zijn gemeente belast met de uitvoering van een krachtens artikel 2a of artikel 2b gelaste verplaatsing van bevolking.
• Artikel 4.2: Indien het de ontruiming en de afvoer betreft kunnen Onze Ministers en indien het de huisvesting en verzorging betreft kan Onze Minister van Binnenlandse Zaken aanwijzingen geven of doen geven aan de burgemeester met betrekking tot diens in het vorige lid omschreven taak of daarover bij ministeriële regeling regels stellen.

De bron van de wet, komende uit de tijd van de Koude Oorlog is dat de Nederlandse bevolking door verplaatsing in geval van een oorlogssituatie of calamiteit naar een veiliger oord kan worden verplaatst. Dit overkwam voor het laatst de Arnhemse bevolking en omliggende dorpen toen de Duitse bezetter in het licht van de Operatie Market Garden de gehele stad, toen alleen nog noordoever van de Rijn, dwong de stad te verlaten.

Woonrecht niet meer absoluut

De angst van oplettende burgers is de nog niet in werking getreden artikel 7.
Hierin staat dat:

• De burgemeester kan ten behoeve van verplaatste en te verplaatsen personen hetzij het beschikbaar stellen in gebruik van woonruimte, gebouwen en andere onderkomens, zo nodig met inventaris, hetzij onderbrenging, al of niet met onderhoud, vorderen. De vordering kan in werking treden zodra de beslissing daartoe is bekendgemaakt op de daarbij bepaalde wijze.
• 2 Onderbrenging in de zin van deze wet omvat het beschikbaar stellen in gebruik van vertrekken met nachtligging, meubilair, alsmede verwarming en verlichting of plaats in een verwarmd en verlicht vertrek, ter keuze van de bewoner. Onderhoud in de zin van deze wet omvat het verschaffen van spijs en drank.

Waar een overheid een land en haar bevolking moet beschermen, lijkt zij nu zelf ‘producent’ van crises te zijn en daarmee de bevolking in grote problemen te brengen.

Wie bedoeld wordt met de te verplaatsen bevolking, de Oekraïense vluchtelingen of de Nederlandse burgers, laat de wet en toelichting onbesproken. Het is vooralsnog niet aannemelijk dat beoogd wordt om Nederlanders uit hun huizen te zetten om vluchtelingen de vrijgekomen woningen te laten bezetten. Immers dan worden Nederlanders de ontheemden.
Maar de Nederlandse overheid heeft al veel gedaan dat in een democratie en rechtstaat vóór maart 2020 voor onmogelijk werd gehouden.

Of de regering of namens haar de burgemeesters, die we met al die noodwetten ook regiem zouden kunnen noemen, zover zal/zullen gaan om bewoonde woonhuizen te vorderen, voor inwoning, of zelfs uitzetting ten behoeve van Oekraïeners, is de vraag. Maar dat deze wet nu al deels van kracht is en juridisch geheel oneigenlijk wordt ingezet, doet het ergste vrezen.

Voortdurend angst aanjagen

De aanpak van ‘de Oekraïne-crisis’ lijkt een zelfde patroon te volgen als bij Corona. Ook hier wederom paniek zaaiende overheden, meestal in de persoon van daartoe geschikt geachte personen als Nijmeegs burgemeester en hoofd van de Veiligheidsregio’s Bruls. Ook hier weer extreme bevoegdheden om diep in het leven van burgers in te grijpen waarbij ook het terzijde schuiven van Grondwettelijke bepalingen aan de orde kan zijn. Een andere parallel met Corona is het gemanipuleer met woorden, een vorm van NLP (Neuro Linguïstisch Programmeren). Zo heten vluchtelingen uit Oekraïne nu ‘ontheemden’.

Het mag verbazing wekken dat de regering in 2015 de historische vluchtelingenstroom zonder aanvullende wettelijke bepalingen en beperkingen van de burgerrechten over zich heen liet komen. Nu wist de overheid klaarblijkelijk al op voorhand dat het met de Oekraïense vluchtelingen anders zou gaan lopen. Waar bij Covid een (gewild en gepland) tekort aan IC-capaciteit twee jaar de motivering was voor historische ingrepen in de burgerrechten, is nu de krapte in opvangmogelijkheden de reden. Deze nieuwe inperkingen van de burgerrechten zal de huidige bij velen heersende positieve stemming voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen flink bekoelen.

Commentaar

Met grote zorg moet worden gekeken naar het hoge tempo waarin ‘oorlogswetten’ met het grootste gemak het parlement passeren. Eerst onder het mom van de bestrijding van een matig virus, nu onder voorwendsel van de komst van Oekraïense vluchtelingen wordt de Nederlander van veel van zijn rechten beroofd. Geen parlement, geen rechter die daar een stokje voor steekt. Ook de media laten het vooralsnog als ‘bewaker van de democratie’ volledig afweten. Zij zijn inmiddels de spreekbuis van de overheid geworden en ook het toetsen van wetten aan de Grondwet is in Nederland niet mogelijk.

Nu de regering de immigratiekaart speelt om de rechten van burgers nog verder te beknotten, is het spelen met vuur. Het kan de lont in het kruitvat zijn van de bereidheid van Nederlanders om vluchtelingen op te vangen. De Corona-achtige propaganda rondom de oorlog in Oekraïne zal sneller slijten dan het vernuftig in elkaar gesleutelde leugenachtig narratief van het Coronavirus en de zogenaamde ‘werkzame vaccins’.
De overheid, die al amper meer wordt vertrouwd, staat straks nog één optie open: geweld tegen haar eigen burgers.
Laten we hopen dat het parlementariërs haar historische moment begrijpen omdat als geweld de straten van Nederland beheerst ook voor hen geen rol meer is weggelegd.

Bron: ezaz.nl